yokluğunun kıyılarındayım yine,
sahile sensizliğim vuruyor

deniz kabuklarına,
çırpınan denize soruyorum seni
deniz, ay, gökyüzü, mor gece,
bilmediğim bir suskunluk
oyun oynuyorlar bana karşı

kendimi avutuyorum senli olan düşlerle
yanımda olduğunu hissedebilseydim
belki daha güçlü olurdum sevgili

gözlerine bakmak bile yeterdi bana
hele ki teninin sıcaklığını
ellerinle ellerimde bulsaydım

bazen delirdiğimi düşünüyorum
yokluğundayken senli düşler kuruyor
sensizliğimle seni yazarak
hayalini ölümsüzleştirmek istercesine
özlemlerimle seni mısralaştırarak yaşıyorum

seni sokaklarda kokunun sindiği karanlıklarda,
kimliksiz bir ruhla ve beni altına alan bir aşkla arıyorum
yanımda olmanı çok istiyorum

en çok vurgun saatlerimde
hayatımın kırılma noktalarını yaşadığım anlarda
kendimi uçurumun kenarında bulduğumda
gerçekliğinle bana sarılmanı arzuluyorum

içinden çıkılmaz bir hal alıyor seni bulamayışlarım
ve beklemelerimin sonunda gelmeyişlerin

varsa yoksa sayfalar dolusu kimsesizliğim
şiirlerin bedeninde mısra mısra özlemlerim
ışığa bezenmiş kelimelerle
cümle cümle yazılan bir sen varsın,
kalemim var...

gerçekliğine hasretim bu vuslatsız gecelerde,
gel artık..